งานไทยเลตเทอร์ริงชิ้นนี้ เป็นโลโก้ “ผลิตภัณฑ์สมุนไพร เพื่อไว้ใช้สูดดม ให้อารมณ์ดี” ลูกค้าที่อารมณ์ดีมากๆว่ามาอย่างนั้น มีชื่อที่แปลกสะดุดหูว่า "หรรษานาสิก" (ถ้าแปลตรงๆตัวก็ความรื่นรมณ์ทางจมูกนั่นเอง) หลังจากที่ได้ชื่อ และเริ่มการวิเคราะห์แนวทางการออกแบบจากตัวผลิตภัณฑ์แล้ว เลยเกิดความคิดว่าน่าจะนำเสนออกมาในลักษณะที่ยังมีกลิ่นอายความคลาสสิกของไทย แต่แฝงความอารมณ์ดีเอาไว้ ซึ่งคิดว่าเป็นสเน่ห์อย่างหนึ่งที่เราสามารถนำมาประยุกต์ให้เหมาะสมกับการเป็นโลโก้ของสินค้าในปัจจุบันได้
ในการออกแบบโลโก้ "หรรษานาสิก" เริ่มจากการค้นคว้าทั้งวิธีการเขียนและวิธีการใช้ตัวอักษรไทยในสมัยโบราณในรูปแบบต่างๆกัน เพื่อหาความเป็นไปได้ในการนำมาประยุกต์ จากตัวอักษรในสมัยก่อนที่ล้วนประดิษฐ์ขึ้นด้วยมือ ซึ่งถ้ามองจริงๆแล้วตัวอักษรแต่ละตัวมีเอกลักษณ์และลักษณะเฉพาะตัวที่หลากหลาย สิ่งเหล่านี้ค่อนข้างให้ความรู้สึกเป็นอิสระ และไม่ยึดติดกับรูปทรงที่แน่นอน แม่นยำ และตายตัว มีศักยภาพล้นเหลือที่จะสามารถหยิบจับมาพัฒนา ดัดแปลงต่อยอดต่อไปได้ โดยหาลักษณะจุดเด่นจากเอกลักษณ์เหล่านั้นมาจัดระบบ สร้างองค์ประกอบ เพื่อให้เกิดความสมบูรณ์ และดูร่วมสมัยเหมาะสมกับความเป็นปัจจุบัน
ความเฉิ่มเชยเป็นสิ่งที่เอามาสื่อสารได้ยากเพื่อให้ความรู้สึกตกไปอยู่ในข้างของความน่ารัก งานออกแบบที่เป็นลักษณะตัวสคริบแบบสติกเกอร์สองแถว หรืออะไรที่เป็นลูกทุ่งไปก็จะเป็นปัญหาต่อแบรนด์ เราจึงมามองที่ความเก๋าของตัวอักษรสไตล์ร้านรับตัดเสื้อบูติก หรือความโมเดินท์ของกรุงเทพในยุคก่อนแทน ซึ่งแบบตัวอักษรจะเป็นอะไรที่ทื่อๆและไม่ออแกนิคมากนัก เป็นความร่วมสมัยของกรุงเทพในสมัยก่อนให้ความเฉิ่มสำหรับคนสมัยนี้โดยไม่ลูกทุ่งเกินไป
ความแตกต่างระหว่างเลทเทอร์ริงในแนวนี้สวนทางกันกับงานอย่าง "ความสุขของกะทิ" ซึ่งเป็นเลทเทอร์ริงที่พยายามสร้างโครงสร้างการอยู่รวมกันของตัวอักษรใหม่ (การเลือกใช้ฟอร์ม การจัดวาง ไปจนถึงการสร้างฟอร์มที่เป็นกลุ่มก้อน) เพื่อให้แตกต่างออกไปจากลักษณะการใช้ภาษาไทยแบบดั่งเดิม กลับกันกับเลทเทอร์ริง "หรรษานาสิก" ที่ต้องการจะดึงลักษณะเฉพาะบางประการของตัวอักษรไทยแบบเก่ามาสร้างสรรค์งานเพื่อใช้ในปัจจุบัน
